Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Uniejowie-Parceli

Pierwsza wzmianka o Uniejowie wywodzi się z połowy XII wieku.

Świątynia w Uniejowie stała już w 1325 roku.

Dzięki wykazom Świętopietrza dowiadujemy się, że pierwszym uniejowskim proboszczem był Teodoryk.

W tym okresie kościół wzbogacił się o dwa wybitne dzieła sztuki, rzeźbę Matki Bożej Bolesnej i obraz Ukrzyżowania z ok. 1515 r.

Blisko sto lat później został zakupiony pierwszy dzwon.

W 1660 r. wykonane zostały remonty świątyni, który ucierpiał od działań wojennych prowadzonych ze Szwedami.

W 1912 r. kościół pokryto ocynkowaną blachą żelazną.

W ostatnich latach świątynia w Uniejowie przeszła gruntowną konserwację.

Na terenie parafii znajdują się dwie kaplice: w Kępiu pw. Miłosierdzia Bożego postawiona w 1992 r. oraz mała w Marcinkowicach wybudowana w 1979 roku.

W ołtarzu głównym jest drewniana rzeźba Matki Bożej Bolesnej, która trzyma

na kolanach ciało ukrzyżowanego Chrystusa.

Rzeźbę wykonano ok. 1420 r.

Od wielu lat do świątyni w Uniejowie przyjeżdżają liczni pielgrzymi, modlą się do Matki Bożej, proszą i dziękują za otrzymane łaski.

13 listopada 2015 Kościół p.w. Św. Wita w Uniejowie ustanowiono Diecezjalnym Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej.

15 września 2020 r. miały miejsce uroczystości odpustowe w parafii św. Wita w Uniejowie.

Mszy św. przewodniczył Biskup Kielecki Jan Piotrowski Uniejów.

Na uroczystości przyjechali pielgrzymi m.in. z Kielc, Sędziszowa, z Ukrainy – mówił ks. Kazimierz Perz, proboszcz parafii w Uniejowie.

Podczas uroczystości odczytano specjalny list Papieża Franciszka z błogosławieństwem z okazji 600-lecia figury Matki Bożej, która znajduje się w uniejowskim kościele.

To drewniana Pieta ukazująca Maryję trzymającą w ramionach zdjęte z krzyża ciało Chrystusa.

Figura otoczona jest wielkim kultem, wykonana została z lipowego drzewa, jest autorstwa nieznanego autora.